Με αφορμή δημοσιεύσεις αλλά και έντονες συζητήσεις που γίνονται τον τελευταίο καιρό σχετικά με τη δημιουργία ενός μεσαίου ή μεγάλου αεροδρομίου εξυπηρέτησης κατά κύριο λόγο τουριστικών πτήσεων charter's (κατά πάσα πιθανότητα στην περιοχή της Καλαμπάκας), θα ήθελα να καταθέσω μέσα από αυτή την επιστολή, κάποιες σκέψεις μου …..
Ενδιαφέρουσα ακούγεται η κατασκευή ενός μεσαίου ή μεγάλου αεροδρομίου, έχω όμως κάποιες ενστάσεις & μου γεννούνται απορίες, σε συγκεκριμένα ζητήματα που άπτονται του θέματος :Ζήτημα πρώτο – η Απαιτούμενη έκταση
1. Ένας διάδρομος χρειάζεται μήκος τουλάχιστον 2.7 χιλιομέτρων (αν θέλουμε να προσγειώνονται αεροσκάφη κατηγορίας C/D-II (μικρά Boeing) καθώς και 300 μέτρα συνολικό πλάτος (συμπεριλαμβανομένης δηλαδή της προβλεπόμενης εκατέρωθεν ζώνης ασφαλείας-Runway Safety Area). Αυτό μεταφράζεται σε 810 στρέμματα. Μην συγκρίνεται με μικρότερα αεροδρόμια όπως των περισσότερων νησιών που δέχονται μόνο ελικοφόρα 40θέσια αεροσκάφη και δεν πάνε charter's).
2. Εγκαταστάσεις αναμονής επιβατών, check-in, parking αεροσκαφών & αυτοκινήτων, βάση πυροσβεστικών οχημάτων & λοιπών μέσων, Πύργος ελέγχου πτήσεων, βάση ανεφοδιασμού (catering), δεξαμενές καυσίμων, κλπ. Υπολογίστε άλλα 500 στρέμματα.
3. Άρα για να φτιάξουμε αεροδρόμιο θέλουμε ένα χώρο 1200-1500 στρέμματα, μια ευθεία 2.7 χλμ, και υπόψη ότι πριν και μετά το διάδρομο, δεν πρέπει να υπάρχουν σπίτια, δέντρα, και κανονικά δεν θα πρέπει να υπάρχουν και καλλιέργειες (καθότι υπάρχουν πολλά βαρέα μέταλλα από τα καυσαέρια των αεροσκαφών).
Υπάρχει αυτή η έκταση ;
Θα πρέπει προφανώς να απαλλοτριωθεί, και θέλω να δω ποιοι είναι πρόθυμοι να πουλήσουν τα χωράφια τους και για πόσο.
Το που θα βρει το υπερχρεωμένο κράτος μας λεφτά να αγοράσει τα χωράφια αυτά, θα το δούμε αργότερα.
Ζήτημα δεύτερο - η κίνηση ενός τέτοιου αεροδρομίου
1. Οι τουρίστες που θα έρθουν στην περιοχή μας με πτήση charter, είναι συνήθως αυτοί που επιλέγουν το χαμηλότερου κόστους πακέτο, μιλάμε δηλαδή για "φθηνούς" τουρίστες 4-5 διανυκτερεύσεων των 70-100 ατόμων (ανά πτήση). Προτιμούν συνήθως προορισμούς που είναι "all included", σε μεγάλες Μονάδες, (υπάρχουν τέτοιες στην περιοχή μας ;). Δεν είναι λοιπόν ποιοτικός τουρισμός που θα αφήσει λεφτά στον τόπο.
2. Ο υπάρχον αριθμός κλινών στην περιοχή μας και ειδικότερα των Τρικάλων, της Καλαμπάκας, της Πύλης, της Ελάτης, του Περτουλίου, του Νεραϊδοχωρίου, των χωριών του Ασπροποτάμου και της Λίμνης Πλαστήρα του όμορου Ν. Καρδίτσας, που αποτελούν ήδη σημαντικούς προορισμούς Ελλήνων αλλά και αλλοδαπών τουριστών, επαρκεί για τη φιλοξενία αυτών των charter's ; Με πρόχειρους υπολογισμούς, 500 κλίνες καλύπτουν 5 πτήσεις των 100 θέσεων ανά 4ήμερο, ήτοι 4-5 ημέρες αφίξεων το μήνα (ή μία ημέρα αφίξεων περίπου την εβδομάδα).
Δεν μπορώ δε ελλείψει γνώσης του τουριστικού γίγνεσθαι της περιοχής, να αντιληφθώ το συμφέρον των τουριστικών επιχειρηματιών στην περίπτωση που τα δωμάτιά τους θα αγοράζονται από τους tour operators για μια χούφτα ευρώ, σε σημείο που κάποιοι να αναρωτιούνται αν αξίζει το κόπο (το έχω δει να συμβαίνει σε νησιά μας).
3. Όσον αφορά τη μεταφορά ευπαθών αγροτικών προϊόντων προς τις αγορές του εσωτερικού αλλά κυρίως του εξωτερικού με μεγάλα αεροσκάφη cargo, μάλλον θα πρέπει να σταματήσουμε να το σκεφτόμαστε καν αναλογιζόμενοι μόνο το μήκος του διαδρόμου που απαιτείται (άνω των 4000m).
Ζήτημα τρίτο - το κόστος λειτουργίας ενός τέτοιου αεροδρομίου
1. Προσωπικό :
- Αερολιμενάρχης, βάρδια ασυρμάτου, βάρδια αεροελεγκτή, ηλεκτρολόγοι, υδραυλικοί, ψυκτικοί, γενικών καθηκόντων, κόσμος για τις βαλίτσες, φόρτωμα/ξεφόρτωμα αεροσκαφών, οδηγοί εδάφους (taxi-man), τροφοδοσία, κλπ. μιλάμε για 15 άτομα χωρίς ιδιαίτερες βάρδιες (έτσι κι αλλιώς μια πτήση την εβδομάδα θα έχει αλλά & για μία πτήση την ημέρα επαρκούν).
- Προσωπικό ασφαλείας, για την πυρασφάλεια χρειάζονται τουλάχιστον 30 άτομα (βάσει Κανονισμών), ενώ χρειάζονται και τουλάχιστον 5 αστυνομικοί, και 2 τελωνειακοί, αν θέλουμε να δεχόμαστε κόσμο εκτός συνθήκης Σέγκεν (Ρωσία – Κίνα κλπ, που τον τελευταίο καιρό αυξάνονται δραματικά).
- Προσωπικό εξυπηρέτησης επιβατών, κοπέλες για το check in, δύο αχθοφόρους, κάποιος στο κυλικείο, καθαρίστριες, κλπ. βάλε άλλους 10.
2. Σύνολο 72 άτομα αμέσως - αμέσως.
3. Έξοδα λειτουργίας εγκαταστάσεων (κατανάλωση ηλεκτρικού ρεύματος, νερού, καυσίμων, αναλώσιμων).
Ποιος πληρώνει ;
Το κράτος που ετοιμάζεται να πουλήσει τα ήδη υπάρχοντα αεροδρόμια ; Ο ιδιώτης που θα το πάρει για να έχει πιθανόν μια πτήση την εβδομάδα (στην καλύτερη περίπτωση) ; Ο Δήμος που δεν έχει τώρα τόσο κόσμο και καθόλου χρήματα ;
Aνακεφαλαιώνοντας συμπεραίνουμε εύκολα ότι :
1. 2.7 χιλιόμετρα στον κάμπο μας είναι δύσκολα (και ενδεχομένως με λάθος προσανατολισμό), και 1200-1500 τουλάχιστον στρέμματα δυσεύρετα και ακριβά.
2. Πρέπει να εξεταστεί η δυναμικότητα της περιοχής μας στο να σηκώσει αεροδρόμιο με πτήσεις charter's, επιβατών που είναι συνήθως "μπατιροτουρίστες"
3. Το κόστος συντήρησης ενός τέτοιου αεροδρομίου είναι εξωπραγματικό για την περιοχή μας, και δεν πρόκειται με τίποτα να αποσβέσει ούτε ένα μικρό μέρος του κόστους του.
4. Το Κράτος μας δεν έχει χρήματα, πουλάει και αυτά που έχει, και δεν υπάρχει περίπτωση να πετάξει λεφτά για να έχουμε εμείς αεροδρόμιο για charter's που δεν θα έρθουν ποτέ.
Και επειδή η κριτική χωρίς προτάσεις είναι εύκολη, έχω να προτείνω τα παρακάτω :
1. Εάν θέλουμε σώνει και καλά charte's, υπάρχει το αεροδρόμιο της Ν. Αγχιάλου, το οποίο είναι πιο κοντά στα Τρίκαλα από ότι παλαιότερα η Θεσσαλονίκη και η Αθήνα με απαραίτητη προϋπόθεση την ολοκλήρωση των έργων διαπλάτυνσης της Ε.Ο. Λαρίσης-Τρικάλων, πρωτίστως δε την ολοκλήρωση του "Ε-65".
2. Κατ' εμέ, δεν χρειαζόμαστε απαραίτητα πτήσεις charter's, χρειαζόμαστε όμως σίγουρα επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου της περιοχής από τον ενάμισι μήνα που δουλεύει τώρα, σε ένα τετράμηνο.
Εκεί πρέπει να στραφούν οι προσπάθειες μας και δεν θα είναι δύσκολο πιστεύω να αποδώσουν.
3. Εάν θέλουμε κάτι να πετάει στον ουρανό της Δυτικής Θεσσαλίας, τότε ας δούμε την λύση ενός ή περισσότερων Πεδίων Προσγείωσης (airfield's) μήκους 800-1000 μέτρων, που με την κατασκευή και χρήση τους μόνο από μικρά ελικοφόρα αεροσκάφη δεν διαταράσσουν το περιβάλλοv
4. Ας ρίξουμε το βάρος στον "αεροπορικό τουρισμό" προτείνοντας σε Έλληνες & Ευρωπαίους ιδιοκτήτες μικρών αεροσκαφών να μας συμπεριλάβουν στους ταξιδιωτικούς προορισμούς τους σε συνάρτηση και με τον "συνεδριακό τουρισμό" .
5. Ας στραφούμε στην ενίσχυση των αεροπορικών σπορ-αθλημάτων, μιας και πέραν του αλεξίπτωτου πλαγιάς ( και πιθανόν του αιωροπτερισμού) που υφίστανται με χαμηλή δραστηριότητα εκτιμώ στην περιοχή μας, μπορούν να αναπτυχθούν αυτά της ανεμοπορίας (πτήσεις με ανεμόπτερα), του αλεξιπτωτισμού και φυσικά της αεροπλοΐας.
Ηλίας Ντούβλης
ΠρόεδροςΠροσωρινού Δ.Σ
ΑΕΡΟΛΕΣΧΗΣ ΠΥΛΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου